αγαπητοί φίλοι,
η διατήρηση ενός κρασιού, εξαρτάται και από το κρασί που έχουμε και πώς το έχουμε φτιάξει. Αναφέρομαι πάντα σε ιδιώτες ή μικρούς παραγωγούς.
Αν έχουμε ένα λευκό ή ροζέ φρέσκο κρασί μπορείτε να το εμφιαλώσετε σε γυάλινο μπουκάλι ή και ασκούς . Ο ασκός μπορεί να είναι 5,10 ή 20 λίτρων και για να βάλουμε το κρασί μας, θα πρέπει να είναι διαυγές. Αν είναι θολό, θα κατεβάσει την υπόλοιπη λάσπη μέσα στον ασκό και θα έχει αρώματα"κλεισούρας". Επομένως όταν το κρασί καθαρίσει στο βαρέλι Ιανουάριο με Μάρτιο, και αφού στείλουμε ένα δείγμα στον οινολόγο για να διορθώσουμε οξύτητα και αποστείρωση μπορούμε να εμφιαλώσουμε. Ομοίως και με το γυάλινο μπουκάλι, απλά εδώ χρειαζόμαστε εμφιαλωτικό για τον φελλό. Προσοχή, όταν γεμίζουμε ένα μπουκάλι, αφήνουμε κενό ανάμεσα στο υγρό και το κάτω μέρος του φελλού, γιατί ανάλογα τη θερμοκρασία μπορεί να διασταλεί το υγρό και να μας "πετάξει" το φελλό. Αφήνουμε 1 εβδομάδα όρθιο και μετά πλαγιάζουμε τη φιάλη. Όταν ανοίγουμε τη φιάλη μας καταναλώνουμε την ποσότητα που επιθυμούμε και μετά το υπόλοιπο παραμένει χρησιμοποιώντας αντλία κενού για φιάλες με ειδικά πώματα. Έτσι, θα έχουμε φρέσκο κρασί μέχρι το τέλος.
Στον ασκό, όταν γεμίζουμε, φροντίζουμε να γεμίσει σωστά και πλήρως, οπότε όσο τραβάμε μετά, συρρικνώνεται ο ασκός και δεν δημιουργεί πρόβλημα ο αέρας. Φυσικά και εδώ σε κάθε τράβηγμα από τον ασκό, μια ποσότητα οξυγόνου εισχωρεί στο κρασί. Άρα καλύτερα να χρησιμοποιούμε μικρούς ασκούς που τελειώνουν εύκολα παρά τους μεγάλους που είναι για πολλή κατανάλωση.
Στο ερυθρό κρασί που επιζητούμε την παλαίωση καλό είναι να εμφιαλώνουμε μετά από 6-12 μήνες.
Αν δεν έχουμε δυνατότητα εμφιάλωσης με τους παραπάνω τρόπους, θα πρέπει να εξασφαλίσουμε την μικρότερη επαφή του κρασιού μας με το οξυγόνο.
Αν δηλαδή έχουμε ανοξείδωτη δεξαμενή με πλωτήρα παραφινελαίου ή πνευματικό, απλά κάθε 3-4 μήνες στέλνουμε δείγμα στον οινολόγο μας. Αν έχουμε δοχείο - βαρέλι μπορούμε να βάλουμε παραφινέλαιο τόσο όσο να καλυφτεί όλη η επιφάνεια του κρασιού. Αλλιώς χρησιμοποιούμε ειδικές παστίλιες κατά της άνθισης που εξασφαλίζουν καθαρή ¨κορφή" για 3 - 4 μήνες.
Ή αν έχουμε μικρότερα δοχεία, μεταγγίζουμε ώστε να μην υπάρχει μεγάλο κενό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πάντα φροντίζουμε να συμβουλευόμαστε τον οινολόγο μας για τις μεταγγίσεις.
η διατήρηση ενός κρασιού, εξαρτάται και από το κρασί που έχουμε και πώς το έχουμε φτιάξει. Αναφέρομαι πάντα σε ιδιώτες ή μικρούς παραγωγούς.
Αν έχουμε ένα λευκό ή ροζέ φρέσκο κρασί μπορείτε να το εμφιαλώσετε σε γυάλινο μπουκάλι ή και ασκούς . Ο ασκός μπορεί να είναι 5,10 ή 20 λίτρων και για να βάλουμε το κρασί μας, θα πρέπει να είναι διαυγές. Αν είναι θολό, θα κατεβάσει την υπόλοιπη λάσπη μέσα στον ασκό και θα έχει αρώματα"κλεισούρας". Επομένως όταν το κρασί καθαρίσει στο βαρέλι Ιανουάριο με Μάρτιο, και αφού στείλουμε ένα δείγμα στον οινολόγο για να διορθώσουμε οξύτητα και αποστείρωση μπορούμε να εμφιαλώσουμε. Ομοίως και με το γυάλινο μπουκάλι, απλά εδώ χρειαζόμαστε εμφιαλωτικό για τον φελλό. Προσοχή, όταν γεμίζουμε ένα μπουκάλι, αφήνουμε κενό ανάμεσα στο υγρό και το κάτω μέρος του φελλού, γιατί ανάλογα τη θερμοκρασία μπορεί να διασταλεί το υγρό και να μας "πετάξει" το φελλό. Αφήνουμε 1 εβδομάδα όρθιο και μετά πλαγιάζουμε τη φιάλη. Όταν ανοίγουμε τη φιάλη μας καταναλώνουμε την ποσότητα που επιθυμούμε και μετά το υπόλοιπο παραμένει χρησιμοποιώντας αντλία κενού για φιάλες με ειδικά πώματα. Έτσι, θα έχουμε φρέσκο κρασί μέχρι το τέλος.
Στον ασκό, όταν γεμίζουμε, φροντίζουμε να γεμίσει σωστά και πλήρως, οπότε όσο τραβάμε μετά, συρρικνώνεται ο ασκός και δεν δημιουργεί πρόβλημα ο αέρας. Φυσικά και εδώ σε κάθε τράβηγμα από τον ασκό, μια ποσότητα οξυγόνου εισχωρεί στο κρασί. Άρα καλύτερα να χρησιμοποιούμε μικρούς ασκούς που τελειώνουν εύκολα παρά τους μεγάλους που είναι για πολλή κατανάλωση.
Στο ερυθρό κρασί που επιζητούμε την παλαίωση καλό είναι να εμφιαλώνουμε μετά από 6-12 μήνες.
Αν δεν έχουμε δυνατότητα εμφιάλωσης με τους παραπάνω τρόπους, θα πρέπει να εξασφαλίσουμε την μικρότερη επαφή του κρασιού μας με το οξυγόνο.
Αν δηλαδή έχουμε ανοξείδωτη δεξαμενή με πλωτήρα παραφινελαίου ή πνευματικό, απλά κάθε 3-4 μήνες στέλνουμε δείγμα στον οινολόγο μας. Αν έχουμε δοχείο - βαρέλι μπορούμε να βάλουμε παραφινέλαιο τόσο όσο να καλυφτεί όλη η επιφάνεια του κρασιού. Αλλιώς χρησιμοποιούμε ειδικές παστίλιες κατά της άνθισης που εξασφαλίζουν καθαρή ¨κορφή" για 3 - 4 μήνες.
Ή αν έχουμε μικρότερα δοχεία, μεταγγίζουμε ώστε να μην υπάρχει μεγάλο κενό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πάντα φροντίζουμε να συμβουλευόμαστε τον οινολόγο μας για τις μεταγγίσεις.
